Judith Walland

Als kind kwam ze al vroeg in aanraking met kunst en cultuur. Later tijdens haar werk heeft ze o.m. exposities georganiseerd en op lagere scholen les gegeven op het gebied van beeldende vorming. Het zou nog jaren duren voordat ze uiteindelijk de tijd en inspiratie vond om eigen werk te gaan maken.

 

Toen zij in Bussum ging wonen, kreeg haar inspiratie voor het eerst vorm in de klei. In haar vroege keramische werk heeft ze veel geleerd op het gebied van vormgeving, materialen en decoratie technieken. De klei gaf haar de gelegenheid om haar eigen beeldtaal te ontwikkelen.

 

Naast het maken van keramiek wilde ze ook op een andere manier met klei gaan werken. En zo is ze portretten gaan boetseren. Later verschoof haar aandacht naar beeldhouwen met het menselijk lichaam als inspiratie bron. Het werk van Henry Moore, Barbara Hepworth en Constantin Brancusi inspireren haar hierbij.

 

Judith werkt met holle en bolle vormen waarin licht en schaduw een rol spelen. Tijdens het maken van deze vormen in haar beelden ontstaat er een lijnenspel. Zijn dit lijnen die de verschillende vlakken scheiden, of juist verbinden? Dat is een vraag die haar altijd weer intrigeert.

​